Boekentips van Boekhandel Riemer

Olaf is de verteller van dit verhaal en samen met Hilde, een van de vrienden van W. Ze krijgen een hechte band door de filosofielessen van meneer Staartjes. Die filosoferende redeneringen zijn geweldig. Als Kant aan bod komt zucht W. uiteindelijk: “Dus u zegt dat dit klaslokaal eigenlijk niet bestaat”? De leraar antwoordt: “Ach jongen, dit is slechts de werkelijkheid”. Geweldig! 

Er hangt een was van ongrijpbaarheid over dit boek. Je voelt dat er iets gaat gebeuren met W. want anders zouden er niet zoveel flashbacks aan hem besteed worden. Maar dan is hij weg. Waarheen? Waarom? En in lijn van de filosofie van het boek: waartoe? 

Zo’n scherp en verrassend boek als debuut schrijven is knap en ik verwacht veel van hem in de toekomst.

Boekenclub. We organiseren rondom dit boek weer een boekenclub op 23 oktober. Kom samen met anderen over dit boek praten. Het is enorm inspirerend om te horen wat anderen ervan vinden. Van harte uitgenodigd. Aanmelden kan via onze website www.boekhandelriemer.nl , alwaar je ook het boek kunt bestellen natuurlijk.

 

Het negenjarig meisje op de voorkant lijkt de onschuld zelve. Echter, het dondert en bliksemt in haar hoofd doordat haar moeder een narcist pur sang is en haar vader zelfmoord pleegt. Ze heeft buikwurmen zoals ze het zelf noemt. In de loop van het boek blijken trauma’s opgestapeld te liggen aldaar. Het is een psychologische thriller vol spanning, een familiedrama, een neighbourhood story, een liefdesverhaal en alles bij elkaar: een prachtig verschreven verhaal. Met auto’s , restaurants en huizen uit 1973 geeft het een prachtig tijdbeeld van een Amerikaanse woonwijk in Chicago. Kite wordt zo intens beschreven en het verhaal zit je constant dicht op de huid, zodat je dit nooit meer vergeet. Al eerder uitgegeven -en geflopt- als Pleasant Valley, maar ik hoop dat het boek nu een succes wordt. 

Deze verhalenbundel van Wells werd in 2018 gepubliceerd en komt nu voor het eerst in Nederland uit. “De Nieuwe Wells” moet je dus met een korrel zout nemen. Alle boeken zijn nu van hem uitgebracht op een nie- chronologische manier. Het wachten is nu op zijn eerstvolgende echte nieuwe boek (is nu 3 jaar geleden). Het leukste en langste verhaal uit deze bundel is ook de titel van het boek. Alleen al om dit fantastische verhaal, mag je dit boek niet missen. Maar ook het hoofdstuk uit “Het einde van de eenzaamheid“, dat hij destijds schrapte, laat een extra stukje geschiedenis zien van de vader van Jules (hoofdpersoon uit Eenzaamheid) en De Vlieg is prachtig. Wederom mooie personages, een leuk tussendoortje om het wachten op zijn nieuwe boek te verzachten.

Een intiem, autobiografisch verhaal over de jeugd van Adriaan van Dis. Hij is 9 jaar en beschrijft Ommie, ‘de meid voor dag en nacht.’ . Zijn vader en moeder zijn niet meer in staat om voor hem te zorgen en hij woont bij zijn barse, weinig empathische grootvader. Ommie doet het huishouden, de boekhouding, de opvoeding. Kortom: alles. De kleine Adriaan ziet haar als zijn moeder en grote Adriaan beschrijft zijn jonge leven met gedistingeerd taalgebruik. Het verleden wordt afgewisseld met zijn zoektocht in het nu, naar dit verhaal (hij weet o.a. de echte naam van Ommie te achterhalen). Hoewel het verhaal even droevig als simpel is, maakt de taal bij van Dis altijd alles goed. Een gelauwerd auteur.

Een pareltje. Vijf mannen, waaronder onze verteller en hoofdpersoon Guglielmo, gaan een bos kappen. In weer en wind zijn ze 5 maanden op elkaar aangewezen, levend in en om de zelf gebouwde  hut. Je leert hun karakters kennen en in de flashbacks hun levens. Zonder opsmuk beschreven, zoals de rauwe natuur waar ze met elkaar tegen vechten en tegelijkertijd deel van uitmaken. Het is boven alles het persoonlijke verhaal van Guglielmo en het gemis van zijn vrouw Rosa en mag je het gerust een boek over rouwverwerking noemen. Een boek uit 1950, maar nog springlevend en gelukkig weer her-ontdekt.

De mythe om dit boek is misschien wel groter dan het boek zelf. Deze Italiaanse auteur heeft 1 boek, dit boek, geschreven in 2017 en zich toen teruggetrokken uit de boekenwereld. Hij wilde ook niet dat het herdrukt werd. Nu is er uiteindelijk een vertaling van dit kleine Italiaanse meesterwerk. Het eerste dat opvalt en wat de vertaler ook tussen de regels zegt in de verantwoording aan het eind: deze poëtisch, ritmisch roman is bijna niet te vertalen. Heel veel herhaling in de zinnen en zwaar beladen thematiek. Het regent in Napels en huis na huis zakt in elkaar. Onder de huizen klinken stemmen, poppen worden gevonden maar niemand heeft een verklaring. Wonderlijk, en werkelijk met niets anders te vergelijken.

Een onverwacht mooi boek uit Ijslandse hoek. Het is al een paar jaar op de markt en inmiddels verfilmd. De hoofdpersoon uit het verhaal is Saga en zij heeft regelmatig Epileptische aanvallen waardoor ze geheugenverlies heeft. De aanvallen, maar vooral het geheugenverlies heeft een impact op haar leven. Het is soms een humoristische, maar meestal een schrijnende, beschrijving van haar leven. Ze weet niet meer dat ze gescheiden is en moet van anderen horen waarom dat zo is gegaan. Zo herinnert zich alleen maar de fijne man van wie zo houdt. Maar als de herinneringen terugkomen is ze daar niet altijd blij mee. Zeer enerverend om te lezen.

Haar vorige boek ging over vriendschappen in de tijd van de aids epidemie en dat was al prachtig. Dit boek is nog beter en is niets minder dan een onvervalste thriller. Thalia is een meisje van 17 dat omgebracht wordt in het zwembad van de campus. Een zwarte leraar, Omar Evens, bekend dat hij het heeft gedaan. Een uitgemaakte zaak dus? Na 25 jaar komt Bodie als oud-leerling weer terug op haar kostschool, nu als docent. Een van haar leerlingen wil een podcast maken over Thalia met als speerpunt: de onschuld van Omar. Het is het begin van een langslepend uitgezoek. De medeleerlingen, die haar voor het laatst hebben gezien, haar vriendje Robbie, een van de docenten (Denny Bloch bijvoorbeeld) en tal van andere scenario’s schetst ze. Spannend en hoewel het een breedsprakig boek is geworden, verveelt het geen moment. Top!

Een roman met een sterk autobiografisch karakter die zich afspeelt in en rondom het jeugddorp De Glind, vlakbij Amersfoort. Het dorp bestaat nog steeds. We maken kennis met Lotte die na 11 keer vluchten eindelijk niet meer naar huis, naar haar agressieve vader, terug hoeft te gaan. Ze gaat naar het kinderdorp waar ze bij streng christelijke mensen komt te wonen en “begeleid” wordt door directeur van Veen. Het wordt zo mogelijk nog erger dan thuis want deze Van Veen houdt er gruwelijke praktijken op na, waarbij zijn oorlogstrauma uit Indonesië als verklaring, maar zeker niet als excuus mag dienen. Na 30 jaar is er een reünie waar Van Veen ook is. Hoe kan ze met het verleden in het reine komen? Indringend, levensecht boek  .

Kiki is de hoofdpersoon en verteller van dit debuut van Katja Bongers. Ze vertelt haar persoonlijke, droevige verhaal in een bijzonder gezin. Haar vader zegt haar dat ze beter niet geboren had moeten worden en het blijft niet alleen bij woorden. Kiki groeit in angst op en neemt als verteller vaak afstand van de verschrikkingen die plaatsvinden, door in de derde in plaats van de eerste persoonsvorm te praten. Je neemt de -naar mijn mening- soms zwakke stijl, het onnodig heen en weer gehop tussen jaren en de spreektaal in veel zinnen, voor lief want het verhaal zelf is ijzersterk. Het is knap hoe ze de spanning opbouwt als Kiki zich los probeert te worstelen uit haar milieu. En dat blijkt veel moeilijker dan ze dacht en gaat zelfs verder dan de grens van de dood.

Het zal gebeuren: je zit in je auto en je been weigert dienst. Daarmee begon haar ziekte: MS, Multiple Sclerose. We volgen haar proces naar acceptatie, de strijd met de ziekte en haar omgeving. Ze moet haar leven zien terug te winnen. En dat is wonderlijk gelukt want ze is superactief: ze heeft nu een secret management service, is grondlegger van Plan B, is oprichter van Booster Board (een denktank), maakt podcast en nog veel meer. Het gaat dus wat beter? Dat niet. Ze wordt nooit beter en lichamelijk wordt het steeds slechter. Hoe ze dat doet? Lees dit boek! En zeker niet alleen leerzaam voor mensen die ziek zijn.

Dit boek uit 2005, is opnieuw uitgebracht in 2023 en daar mogen we blij om zijn. Grossman vertelt ons namelijk het onvoorstelbare verhaal van Simson. Als je het boek leest, gaat het oeroude verhaal weer leven. Je verbaast je over de eenzame leider, richter van Israël. Zijn menselijke een geestelijke kant  gaan hand in hand. En of je nu gelooft in de bijbel en God, of niet, het is een prachtig, aansprekend verhaal.  Vol liefde, haat, dood, verraad, verdriet en vergelding. Of wel: het leven van alledag, hier en nu.

Wat heb ik hier van genoten!  Tomas is een goedlobbes, maar niet gek. Als hij zijn vrouw nergens kan vinden en zijn hond gaat uitlaten, blijkt al snel dat de helft van de mensen uit Amsterdam (en de rest van de wereld!) vertrokken is. Iedereen weet ervan behalve hij, zo lijkt het. Een andere planeet? Hij weigert het te geloven met alle gevolgen van dien. Veel humor (zijn hond, die omgekeerd afgericht is, zodat deze niet verplaatst gaat worden naar de andere planeet), drama (zijn puberende zoon Parker  verklaart hem voor gek) en spanning: krijgt hij zijn gezin weer bij elkaar? En ten koste van wat? Fantasy met gedegen ondertoon: de achterblijvers op aarde moeten vooral dom worden gehouden. Als ze zich ontwikkelen, gaat het fout, zo hebben we gezien…

“Hoop uitspreken, vergroot  hoop. Het is als uitkleden van je verlangen, het toelaten van het tekort.” In zulke emotionele, indringende zinnen ontvouwt zich het verhaal van de zussen Aaf en Annemarie die onbedoeld geboren worden, ter adoptie worden aangeboden en in twee verschillende werelden opgroeien. Het is prachtig hoe de schrijfster zich bij vlagen tot de lezer wendt en achterliggende gedachten onthult. Veel thema’s worden aangeroerd in deze gelaagde roman. De prachtige schrijfstijl en de complexe emoties zorgden ervoor dat het boek me nog lang nadat ik de laatste zin gelezen had, bezig hield.