Boekentips van Boekhandel Riemer

Thrillerdebuut van schrijversechtpaar. Een moordaanslag in het centrum van Kopenhagen en brandstichting in een assielzoekerscentrum zijn de twee ingrediënten die inspecteur Signe en Juncker aan het werk zetten. Signe heeft een huwelijk dat aan en opknapbeurt toe is. Maar door het drukke baan, komt het er niet van. En in haar werk moet ze samenwerken met een collega die haar verkracht heeft en uiteindelijk haar leven redt. Juncker heeft een demente vader en een huwelijk dat kapot dreigt te gaan, mede door zijn buitenechtelijke misstap met een advocate. Knap in elkaar gezet verhaal en de misdaad wordt geloofwaardig opgelost. De persoonlijke verhaallijnen kunnen nog veel verder uitgewerkt worden (Ik hoop in een vervolgboek) al vindt Juncker al wel een afdoende oplossing voor zijn vader, aan het eind van het boek. Lekker boek, verveelt nog seconde.

Zit je daar als alleenstaande moeder met een paar maanden baby die je nog niet alleen durft te laten om naar de WC te gaan en dan word je besmet door het virus. De keuze tussen 2 kwaden wordt uiteindelijk een behandeling. Helemaal ingepakt wordt ze naar het ziekenhuis gereden geen minuut is ze in haar gedachte zonder haar baby. Een kennis van yoga zal op haar baby passen. Dat is althans de bedoeling. Na 4 weken komt ze uit het ziekenhuis, gaat snel naar huis. Tja.
Heerlijk spannend tussendoortje, daarna weer een echt boek.

Het gaat met digitale criminalogie al net zo als bij het milieu: Het is een enorme, niet meer weg te denken dreiging. Modderkolk’s boek heeft 11 drukken achter zich en behoort tot de best verkochte non-fictie boeken van dit moment. Het is spannend geschreven en mede door het kwakje humor, is het goed voor leken te lezen. Je moet de vaktermen (deep-packet-inspection, BES-servers, source code etc) misschien met vraagtekens lezen maar in het geheel van de vertelling snap je precies wat er aan de hand is. Het is overduidelijk aangetoond dat Rusland een beslissende rol heeft gespeeld bij de presidentsverkiezing en zonder dat was Trump nooit president geworden. Ook hebben computers ervoor gezorgd dat ruis omtrent het neerhalen van de MH17 nooit is weggehaald. En wie herinnert zich het stilleggen van het grootste Havenbedrijf ter wereld nog, in 2011? Ik niet, maar het zijn allemaal schokkende waarheden die je leest in dit boek. Als een techneut kwaad wil is heb je binnen een paar minuten een lege bankrekening en liggen al je persoonlijke bezittingen op de (digitale) straat. Tamelijk beangstigend en de grote vraag blijft (ook van de auteur): Is dit nog te stoppen?

Een indrukwekkende en treffende beschrijving van het leven van Raynor en haar man Moth. Hoewel dit boek een vervolg is op het Zoutpad, kan het ook los daarvan gelezen worden. We leren hun idealen en hun pijn kennen zonder dat het zwaarmoedig wordt want met humor bespreekt ze zware thema’s als de (angst voor de) dood. Dit alles tijdens hun tocht door Wales en Ijsland. De liefde voor de natuur komt in de kleinste details naar boven, zonder dat het saai wordt. De hoop en liefde als centrale thema’s beschrijft ze zo mooi, met zoveel poëtische zeggingskracht, dat je het boek nogmaals wilt lezen als het uit is.

De schrijfster is 27 uur en levert een debuut af dat direct een klassieker is. Grote vraag is wat je hierna schrijft, want het zal verbleken bij deze wereldliteratuur. Maar dat is van later zorg. Dit is al het goede dat een boek nodig heeft.
Prachtige proza waarvan je de zinnen soms 3 keer moet lezen voordat ze tot je doordringen (“Zijn verdriet zou draaglijker zijn vanwege het poëtische ervan en het onderdrukken van zijn verleden zou uitgroeien tot een deugd, een geheime bron van genade”‘). Tegelijkertijd blijf je doorlezen omdat je wilt weten of Midhat weer teruggaat naar zijn grote liefde Jeannette. Hij stoeit met zijn gevoel, hij zoekt zijn weg in politiek strijdgewoel van Arabieren, Joden, Christenen, Engelse overheersers en rebellen. Hij lijkt zich nergens echt thuis te voelen. Misschien is dat ook wel de grote rode draad uit dit machtige verhaal: er wordt nergens partij gekozen voor een politieke richting of geloofsovertuiging; veel belangrijker is het wat het met de mensen doet. De bijna 600 pagina’s blijven nog lang doorzinderen als je het boek uit hebt. Emotie, spanning, een brok geschiedenis uit het Midden Oosten, mooie cultuurbeschrijvingen, prachtig!

15 delen telde zijn serie Het rad des Tijds. En enkele delen hebben meer dan 1000 pagina’s. Ik kan me voorstellen dat je wel even moet slikken om daaraan te gaan beginnen. Of te testen of je de schrijfstijl van Jordan wat vindt en of zijn high fantasy wat voor je is: dit is een losstaand verhaal, geschreven ver voordat Het rad des Tijds uitkwam. Wulfgar moet zijn volk beschermen. Het kost hem bijna zijn leven en heel wat veldslagen (vergelijkbaar met de legers van Gondor en Rohan uit Lord of the Rings). Dit boek heeft gezworven langs uitgevers en is deels herschreven en uiteindelijk heeft zijn weduwe (Jordan stierf in 2007 aan een hartziekte) ervoor gezorgd dat het nu in de boekwinkel ligt. Fantasy is tijdloos, zo ook dit ijzersterk verhaal vol magie en menselijk doorzettingsvermogen. Een leuk begin als fantasy wilt gaan proberen!

De hele dag nadat ik dit boek uit had, zat ik ermee in mijn hoofd. Zag ik Shalini weer haar vader en moeder observeren, zag ik haar vertrekken naar Kasjmir en bewonderde ik opnieuw haar manier van aanpassing aan het dagelijkse buitenleven in “het verre veld”. En hoe ze gespannen is als ze uiteindelijk Bashir Ahmed, een “bijna-vriend” uit haar jeugd, weer terugvindt. Maar bovenal voel ik weer de complete desillusie aan het einde van het boek. dat alles anders is en gaat als zij -en daarmee ook de lezer- had gehoopt en gedacht. En hoewel het boek prachtig de politieke intriges, de standen en de eenvoud van India verhaalt, is het vooral een verhaal over mensen die met elkaar leven en werken. En helaas ook tegen-werken zonder dat ze zich daar altijd van bewust zijn. Je proeft in alles de Indiase cultuur. Dit debuut kenmerkt zich in eerste instantie door een staccato, zakelijke manier van schrijven. Maar juist daardoor werd ik het verhaal ingezogen. Mocht je niet snappen wat ik bedoel: lezen dit boek!

Eerst roman die zich afspeelt tijdens de Coronacrisis. Daniels begon te schrijven in maart en in mei was het klaar. Corona brengt 2 mensen samen. Het is luchtig liefdesgeluk met een (deel verrassend) happy end. Karel is een alleenstaande man die leeft zonder uitroeptekens. Het level kabbelt en kent geen hoogte- en dieptepunten. Hij maakt een proefschrift over zwangerschap in een kunstmatige baarmoeder. Hij ontmoet Julia en het toeval wil dat zij zwanger wil worden, samen met haar vriendin die nog in Nederland is. Naast het gezellige liefdesverhaal, is Daniels middels zijn hoofdpersonen ook kritisch over de media-ophef rondom het virus. Al met al een heerlijk positief boek, passend in het NU.

De familie van Geertje komt maar niet uit de kast. Ze blijven tegen beter weten in niet-Joods. En hoe meer er gezwegen wordt over het verleden en met name Viktors rol daarin, des te meer wil Geertje weten wat er verzwegen wordt (En wij als lezers ook!). Met humor (Hun dwangneurotische Mahler-gekte en dat neuspeuteren is essentieel voor je immuunsysteem bijvoorbeeld) en een prachtige en niet storende balans tussen heden (1994) en verleden (1914 tot en met de WO. II) vertelt Judith Fanto in dit debuut haar autobiografische verhaal.
Ze wil zelf als tegenwicht voor haar gezinsleden, wel Joods zijn. Ze verandert haar naam in Judith, wordt lid van een Joods gemeenschap en blijft in de tussentijd subtiel vragen stellen aan haar familie. Die blijft echter zwijgen (“Viktor? Die is dood”). In de flashback-hoofdstukken wordt steeds meer duidelijk, eindigend in een onafwendbare climax. Ontroerend mooi verhaal en prachtig geschreven.

De Spaanse Urturi heeft een originele, unieke trilogie geschreven waarvan de drie delen in mei 2020 allemaal beschikbaar zijn in het Nederlands. De delen kunnen los van elkaar gelezen worden. Urturi slaagt er in om spanning, cultuur, historie, culturele riten en magisch realisme samen te brengen in een boek zonder dat je je verliest in een wirwar van verhaallijnen en feiten. Het eerste deel is enorm boeiend en spannend tot de laatste bladzijden. In deel 2 (De Riten van het water) wordt kort deel 1 samengevat (in het boek zelf) en kan daardoor ook los gelezen worden. In het 2e deel komen de riten en occulte zaken van de Witte Stad “Victoria” wat pontificaler naar voren. Door soms lugubere scenes, zeker niet geschikt voor tere zieltjes.

De Spaanse Urturi heeft een originele, unieke trilogie geschreven waarvan de drie delen in mei 2020 allemaal beschikbaar zijn in het Nederlands. De delen kunnen los van elkaar gelezen worden. Urturi slaagt er in om spanning, cultuur, historie, culturele riten en magisch realisme samen te brengen in een boek zonder dat je je verliest in een wirwar van verhaallijnen en feiten. Het eerste deel is enorm boeiend en spannend tot de laatste bladzijden. In deel 2 (De Riten van het water) wordt kort deel 1 samengevat (in het boek zelf) en kan daardoor ook los gelezen worden. In het 2e deel komen de riten en occulte zaken van de Witte Stad “Victoria” wat pontificaler naar voren. Door soms lugubere scenes, zeker niet geschikt voor tere zieltjes.

De Spaanse Urturi heeft een originele, unieke trilogie geschreven waarvan de drie delen in mei 2020 allemaal beschikbaar zijn in het Nederlands. De delen kunnen los van elkaar gelezen worden. Urturi slaagt er in om spanning, cultuur, historie, culturele riten en magisch realisme samen te brengen in een boek zonder dat je je verliest in een wirwar van verhaallijnen en feiten. Het eerste deel is enorm boeiend en spannend tot de laatste bladzijden. In deel 2 (De Riten van het water) wordt kort deel 1 samengevat (in het boek zelf) en kan daardoor ook los gelezen worden. In het 2e deel komen de riten en occulte zaken van de Witte Stad “Victoria” wat pontificaler naar voren. Door soms lugubere scenes, zeker niet geschikt voor tere zieltjes.

De Spaanse Urturi heeft een originele, unieke trilogie geschreven waarvan de drie delen in mei 2020 allemaal beschikbaar zijn in het Nederlands. De delen kunnen los van elkaar gelezen worden. Urturi slaagt er in om spanning, cultuur, historie, culturele riten en magisch realisme samen te brengen in een boek zonder dat je je verliest in een wirwar van verhaallijnen en feiten. Het eerste deel is enorm boeiend en spannend tot de laatste bladzijden. In deel 2 (De Riten van het water) wordt kort deel 1 samengevat (in het boek zelf) en kan daardoor ook los gelezen worden. In het 2e deel komen de riten en occulte zaken van de Witte Stad “Victoria” wat pontificaler naar voren. Door soms lugubere scenes, zeker niet geschikt voor tere zieltjes.

De Bruin vertelt de bijbelverhalen in de lijn van Guus Kuijer en Nico Ter Linden, met het verschil dat hij korter vertelt en dichter bij de bijbeltekst blijft. Het zijn verrassende navertellingen. Geen diepgravende theologische studie maar pittige nadenkertjes. Erg fijn om te lezen. Achterin heeft hij in het hoofdstuk “Werken met deze verhalen” bruikbare verwerkingsvormen gezet zodat het boekje gebruikt kan worden bij bijbelstudie in groepen.

De Bruin vertelt de bijbelverhalen in de lijn van Guus Kuijer en Nico Ter Linden, met het verschil dat hij korter vertelt en dichter bij de bijbeltekst blijft. Het zijn verrassende navertellingen. Geen diepgravende theologische studie maar pittige nadenkertjes. Erg fijn om te lezen. Achterin heeft hij in het hoofdstuk “Werken met deze verhalen” bruikbare verwerkingsvormen gezet zodat het boekje gebruikt kan worden bij bijbelstudie in groepen.

De Bruin vertelt de bijbelverhalen in de lijn van Guus Kuijer en Nico Ter Linden, met het verschil dat hij korter vertelt en dichter bij de bijbeltekst blijft. Het zijn verrassende navertellingen. Geen diepgravende theologische studie maar pittige nadenkertjes. Erg fijn om te lezen. Achterin heeft hij in het hoofdstuk “Werken met deze verhalen” bruikbare verwerkingsvormen gezet zodat het boekje gebruikt kan worden bij bijbelstudie in groepen.

Siebelink bereidt, net als Maarten ’t Hart, zijn vaste stokpaarden. Een daarvan is de (angst voor) dood. Dit mooie verhaal met de immer terugkerende trieste persoonlijkheden is weer erg auto-biografisch (inclusief zijn hazewindhond). Hugo, de hoofdpersoon heeft een buitenechtelijke relatie met Pauline. Zijn vrouw krijgt ook een relatie met haar en het gaat zelfs zo ver dat ze gedrieën in een hotelkamer in Rome komen te liggen. Het is echter nergens vulgair, Siebelink blijft de hoffelijke en ietwat verlegen auteur. En altijd worstelend met God en de Bijbel. En hij doet dat respectvol. Als in het boek een Bijbelgedeelte wordt gelezen aan tafel over Elisa die wordt uitgescholden en vervolgens de knapen laat verscheuren door beren, is de conclusie dat we niet alles hoeven te begrijpen en dat vooral ook niet moeten proberen. Of zoals Siebelink schrijft : “Het almachtige Opperwezen wil niet dat wij uit eigen ingewand spinnen”. Als je op 80-jarige leeftijd nog zulk mooi proza uit je pen kunt krijgen, tel je nog volwaardig mee.

Siebelink bereidt, net als Maarten ’t Hart, zijn vaste stokpaarden. Een daarvan is de (angst voor) dood. Dit mooie verhaal met de immer terugkerende trieste persoonlijkheden is weer erg auto-biografisch (inclusief zijn hazewindhond). Hugo, de hoofdpersoon heeft een buitenechtelijke relatie met Pauline. Zijn vrouw krijgt ook een relatie met haar en het gaat zelfs zo ver dat ze gedrieën in een hotelkamer in Rome komen te liggen. Het is echter nergens vulgair, Siebelink blijft de hoffelijke en ietwat verlegen auteur. En altijd worstelend met God en de Bijbel. En hij doet dat respectvol. Als in het boek een Bijbelgedeelte wordt gelezen aan tafel over Elisa die wordt uitgescholden en vervolgens de knapen laat verscheuren door beren, is de conclusie dat we niet alles hoeven te begrijpen en dat vooral ook niet moeten proberen. Of zoals Siebelink schrijft : “Het almachtige Opperwezen wil niet dat wij uit eigen ingewand spinnen”. Als je op 80-jarige leeftijd nog zulk mooi proza uit je pen kunt krijgen, tel je nog volwaardig mee.

Siebelink bereidt, net als Maarten ’t Hart, zijn vaste stokpaarden. Een daarvan is de (angst voor) dood. Dit mooie verhaal met de immer terugkerende trieste persoonlijkheden is weer erg auto-biografisch (inclusief zijn hazewindhond). Hugo, de hoofdpersoon heeft een buitenechtelijke relatie met Pauline. Zijn vrouw krijgt ook een relatie met haar en het gaat zelfs zo ver dat ze gedrieën in een hotelkamer in Rome komen te liggen. Het is echter nergens vulgair, Siebelink blijft de hoffelijke en ietwat verlegen auteur. En altijd worstelend met God en de Bijbel. En hij doet dat respectvol. Als in het boek een Bijbelgedeelte wordt gelezen aan tafel over Elisa die wordt uitgescholden en vervolgens de knapen laat verscheuren door beren, is de conclusie dat we niet alles hoeven te begrijpen en dat vooral ook niet moeten proberen. Of zoals Siebelink schrijft : “Het almachtige Opperwezen wil niet dat wij uit eigen ingewand spinnen”. Als je op 80-jarige leeftijd nog zulk mooi proza uit je pen kunt krijgen, tel je nog volwaardig mee.

Het gaat niet goed met Evi. Ze gaat naar de hoogste flat in Utrecht en nodigt haar vader en beste vriendin Houda uit om daarnaar toe te komen. Beiden vrezen voor Evi’s leven. De laatste scene uit het boek volgt dan bovenop de flat. Wat er aan voorafgaat is al net zo beklemmend: de ingewikkelde relatie van Rudolf met zijn dochter Evi en zijn zoon Bram (prachtig op de voorkant van het boek toen het leven nog simpel was), de schijnheiligheid van de politiek en de diverse verborgen agenda’s van alle betrokkenen. Martijn Simons is nog niet zo bekend maar dat gaat -wat mij betreft- snel veranderen als hij zo blijft schrijven.

Saskia en Juli hebben via een donor (Karl) het jongetje Saul gekregen. Om lucht te krijgen in hun relatie gaan ze gedrieën het eiland van Karl bezoeken, maar poppen de vragen op: “Wat heeft Karl te verbergen”? “Waarom staat hun relatie nu zo onder druk?”
Het is sterk autobiografisch want hoofdpersoon Saskia de Coster is gescheiden en is co-ouder. Samen met het prachtige Vlaamse taalgebruik (vergelijkbaar met het boek Julian!) is het een prachtig verhaal geworden. Libris-genomineerd voor 2020 en dat is zeker terecht.

Saskia en Juli hebben via een donor (Karl) het jongetje Saul gekregen. Om lucht te krijgen in hun relatie gaan ze gedrieën het eiland van Karl bezoeken, maar poppen de vragen op: “Wat heeft Karl te verbergen”? “Waarom staat hun relatie nu zo onder druk?”
Het is sterk autobiografisch want hoofdpersoon Saskia de Coster is gescheiden en is co-ouder. Samen met het prachtige Vlaamse taalgebruik (vergelijkbaar met het boek Julian!) is het een prachtig verhaal geworden. Libris-genomineerd voor 2020 en dat is zeker terecht.

Saskia en Juli hebben via een donor (Karl) het jongetje Saul gekregen. Om lucht te krijgen in hun relatie gaan ze gedrieën het eiland van Karl bezoeken, maar poppen de vragen op: “Wat heeft Karl te verbergen”? “Waarom staat hun relatie nu zo onder druk?”
Het is sterk autobiografisch want hoofdpersoon Saskia de Coster is gescheiden en is co-ouder. Samen met het prachtige Vlaamse taalgebruik (vergelijkbaar met het boek Julian!) is het een prachtig verhaal geworden. Libris-genomineerd voor 2020 en dat is zeker terecht.

Saskia en Juli hebben via een donor (Karl) het jongetje Saul gekregen. Om lucht te krijgen in hun relatie gaan ze gedrieën het eiland van Karl bezoeken, maar poppen de vragen op: “Wat heeft Karl te verbergen”? “Waarom staat hun relatie nu zo onder druk?”
Het is sterk autobiografisch want hoofdpersoon Saskia de Coster is gescheiden en is co-ouder. Samen met het prachtige Vlaamse taalgebruik (vergelijkbaar met het boek Julian!) is het een prachtig verhaal geworden. Libris-genomineerd voor 2020 en dat is zeker terecht.

Amersfoortse auteur Annette Verspoor schrijft een prachtig boeken voor jonge tieners. 4 kinderen vinden een dagboek uit de W.O. II, van de 11-jarige Karel. Ze maken kennis met de schrijver die nu natuurlijk hoogbejaard is. Er ontstaat een vriendschap. De relatie onderling is leuk, maar zeker zo interessant is het om op deze manier meer over de oorlog te lezen. Knap gedaan.

Heerlijk spannende no-nonsense thriller. Geen flashbacks, gewoon een supersnelle vertelling met veel bloed.
William Tapp is de sluipschutter die met geavanceerde wapens (trefzeker op een kilometr afstand!) mensen vermoord voor de lol. James en Elle worden hier ook de dupe van, zo lijkt het, maar na bloedstollende achtervolgingen, psychologische oorlogsvoering met Tapp, komt het uiteindelijke allemaal (redelijk) goed. Verstand op nul, lezen!!

Prachtige historische roman over het Teheran van toen (1953) en nu (2013). Het liefdesverhaal tegen de achtergrond van politieke onrust en de klassemaatschappij waarin je voorbestemd bent tot iets, is ontroerend en spannend. Daarnaast is het poëtisch geschreven (“De wereld had het lef met kil, boosaardig leedvermaak verder te draaien”).
Ondanks tegenslagen, verdriet en andere ellende heeft elk mens “De vrijheid om lief te hebben”. Dat is de boodschap van deze roman. Ontroerend mooi.

Prachtige historische roman over het Teheran van toen (1953) en nu (2013). Het liefdesverhaal tegen de achtergrond van politieke onrust en de klassemaatschappij waarin je voorbestemd bent tot iets, is ontroerend en spannend. Daarnaast is het poëtisch geschreven (“De wereld had het lef met kil, boosaardig leedvermaak verder te draaien”).
Ondanks tegenslagen, verdriet en andere ellende heeft elk mens “De vrijheid om lief te hebben”. Dat is de boodschap van deze roman. Ontroerend mooi.

Prachtige historische roman over het Teheran van toen (1953) en nu (2013). Het liefdesverhaal tegen de achtergrond van politieke onrust en de klassemaatschappij waarin je voorbestemd bent tot iets, is ontroerend en spannend. Daarnaast is het poëtisch geschreven (“De wereld had het lef met kil, boosaardig leedvermaak verder te draaien”).
Ondanks tegenslagen, verdriet en andere ellende heeft elk mens “De vrijheid om lief te hebben”. Dat is de boodschap van deze roman. Ontroerend mooi.

Pilaren van de aarde is volgens velen -ondergetekende en de auteur zelf, incluis- de mooiste roman van Ken Follett. De hoofdpersoon van dat boek is een kathedraal. Follett heeft jarenlang onderzoek gedaan naar de bouw en de geschiedenis van kathedralen. Toen de Notre Dame in april 2019 in brand stond deed hij vele interviews, vloog naar Parijs en beloofde een boek te gaan schrijven over ’s werelds beroemdste kerk. Het resultaat is er nu. Het is een boeiend geschreven ode aan het gebouw, in de vorm van een lyrische novelle met geschiedkundige wetenswaardigheden, politiek theater van De Gaulle en het omschrijven van de Notre-Dame als een moeilijk te doorgronden symfonie van Beethoven. Samen met de informatieve illustraties, zeer lezenswaardig kado-boek.

Lydia en haar achtjarige zoon moeten vluchten als tijdens een familie 16 mensen vermoord worden waaronder hun man en vader. Na deze traumatische ervaring volgt een dramatische vlucht naar Amerika met alle ontberingen van dien. Extra spannend is het omdat de moordenaar achter hen aanzit. Dit is een baas van een drugskartel, waarmee Lydia ooit bevriend is geweest. Mooi beschreven en levensechte als de groep migranten in het aardedonker door de woestijn trekken en elk moment opgepakt kunnen worden. De schrijfster deed 3 jaar research voordat ze dit schreef. Het is niet zomaar verzonnen en dus gebaseerd op levensechte gebeurtenissen en medemensen. Onder meer gebaseerd op het dwaze idee van een niet geheel toerekeningsvatbaar persoon die een muur tussen Mexico en Amerika wil gaan zetten. Voor liefhebbers van de Bijenhouder van Aleppo, maar dan spannender en betere verhaallijnen.

Dit is het mooiste cadeauboek van de afgelopen (en komende?) . Elke bladzijde heeft een tekening of schilderij; die zijn al zonder de woorden meer dan de moeite waard. Maar het verhaal van de wonderlijke vriendschap tussen de jongen, de mol, de vos en het paard is zo mogelijk nog mooier. Heel diepe gesprekjes (“Wat is het moedigste dat je ooit hebt gezegd?”vroeg de jongen. “Help” antwoordde het paard), humor en ontwapenende eerlijkheid en opbeurende mijmeringen over het leven. Prachtig gebonden boek. Gun iedereen dit geschenk en wees er zuinig op, vooral gezien de inhoud.

Het zou je gebeuren: je runt een hotel en vindt dit maar erg saai. Dan krijg je de kans om een onbewoond eiland te kopen en daar te gaan wonen met je gezin. De heer Peacock gaat dat doen met zijn gezin. Het blijkt iets minder idyllisch te zijn dan gepland: meegekregen levensmiddelen blijken allemaal bedorven te zijn, het weer is ronduit erbarmelijk met uitersten van warm en koud. Komt nog bij dat heer Peacock er nogal een autoritair opvoedingsregime uitoefent op zijn kroost. Zoon Albert verdwijnt. En daar de helft van het boek om. Een beter titel voor het boek zou zijn “(wat gebeurde er met) Albert?” . Maar los van dit detail is het een geweldig spannend avonturenboek. Is Albert gevlucht met het schip dat werklieden komt brengen? Is hij verongelukt? Als dit eindelijk duidelijk wordt, blijkt er nog wat meer aan de hand te zijn. Wat kabbelend begint als een familieroman eindigt in een drama. Aanrader!

Remi is een jongen die na de dood van zijn ouders en zusje in Creodoom terechtkomt. Een wereld waarin de technologie veel verder is dan in onze wereld. Hij kan gedachten raden door zijn glenzen (zeer futuristische lenzen) en ontdekt dat deze mooie wereld bedreigd wordt door o.a. jongeren die er ook wonen. Spannend geschreven boek voor tieners!
Deel 2 is ook al uit: Black-out Remi Versie 2.0. Dit boek gaat 1 op 1 verder waar boek 1 met een cliffhanger eindigt.

Markus is een zakkenroller en werkt voor zijn vader, die in het verzet zit. Waar mogelijk werken ze de Romeinen tegen, op nogal gruwelijke manieren. Hij ziet regelmatig groepen mensen om een profeet heen staan en hoort wonderlijke verhalen over Jezus. Als hij echter hoort dat hij de zoon van een Romeinse Centurion heeft genezen en dus heult met de vijand, gaat hij verder met zijn activiteiten. Hij moet door Samaria en wordt verliefd op een Samaritaanse Zappora. Samen met haar gaat hij op zoek naar Jezus en ontdekt dat zijn leer nog niet zo gek is. Zijn wereld stort in als Jezus wordt gedood, temeer daar hij vindt dat hij er de oorzaak van is.
Auteur Willem de Vink is vooral bekend van zijn strip Jezus Messias, maar met deze eerste roman van hem schrijft hij een welkome aanvulling voor christelijke literatuur. Ideaal voor tieners, maar ook als volwassene heb ik het veel leesplezier gelezen.

je denkt dat je niets kunt gebeuren in deze moderne wereld totdat er een virus uitbreekt dat wereldwijd haar impact heeft. Onze wereld gaat in het nieuwste boek van Robert Harris ten onder aan technologie. Het speelt zich af nadat onze wereld is vergaan. “De ouden deden zaken met elektronische tekens die ze door de lucht lieten vliegen. Maar toen de apocalypse kwam, werkten hun apparaten niet meer en was hun rijkdom op slag verdwenen”. Nu leeft men eenvoudig, zonder elektriciteit, zonder computers, zonder geavanceerde gezondheidszorg en rijdt men op ezels. Ze begrijpen niets van de oude wereld: als ze een autoruit opgraven van 800 jaar oud en ze ontdekken dat er draadjes doorheen lopen als verwarming zeggen ze: “Wat voor mensen vertroetelen zichzelf nou met verwarmd glas?”. Het is overigens ten zeerste verboden om opgravingen te doen (ketterij!) maar de geestelijke Fairfax, de hoofdpersoon uit het verhaal, doet dat met behulp van anderen wel, met alle gevolgen van dien..
Robert Harris schrijft politieke thrillers (Munchen 1938), historische meesterwerken (zijn Romeinse trilogie) en nu een fantasy roman. Subliem!

Wat een mooi geschreven novelle, libris-prijs waardig! Dit boek is dus genomineerd en staat op de shortlist van de Libris literatuurprijs. Het is het verhaal van Henk. Zijn hond Schurk komt er ook in voor, maar daar gaat het verhaal niet over. Henk is een goedzak. Hij voelt zich schuldig als hij zijn vrouw met een ander betrapt in bed (“Wat doe jij nou zo vroeg thuis?”). Hij heeft liefde voor zijn hond en dat is misschien wel genoeg. Maar dan ontmoet hij Mia. Het is liefde op de eerste ontmoeting. Het boek beschrijft maar 1 zaterdag dus we weten niet of dit een blijvende relatie wordt. Maar dat hoeft ook niet. Kollaard verwoordt het zelf op pagina 154 als volgt en geeft daarmee de ultieme samenvatting van dit prachtige werkje: “Het valt te bezien hoelang ze bij elkaar blijven, maar ach wat maakt dat uit; elke tel geluk is al schitterend.”

De debuutroman van Thomas van der Meer staat op de longlist van de Libris Literatuur Prijs. Waarschijnlijk geen kanshebber want de praktijk leert dat grote(re) namen met de eer strijken, Desalniettemin hoop ik dat Thomas door alleen al de nominatie meer aandacht krijgt. Zijn roman verdient het! Wat een grappig boek. Het thema is zeker niet grappig: een vrouw die een man wordt en vervolgens als homo door het leven gaat. Heel lichtvoetig en humoristisch beschrijft hij reacties op kantoor, zijn familie, de dates. (Vooral als hij een date heeft met een andere man en hij biecht op dat hij transgender is). Maar tijdens het schaterlachen ontdek je natuurlijk ook de ondertoon of zoals hij beschrijft op de laatste bladzijde: ik zal zeker ergens een plek vinden waar ik mezelf kan zijn.

Zingeving is het belangrijke samenvattende woord voor de literatuur van Paolo Cognetti. En daarmee is zijn wereldwijde faam direct verklaard: mensen zoeken daarnaar. Hij gaat in dit boek op expeditie in de Himalaya en verwoordt het zelf zo: “Zoek het antwoord in het stijgen en dalen zelf, want door alles te verliezen wat je dacht gewonnen te hebben, leer je dat het pad veel waardevoller is dan de top”. Cognetti is pascifist en zeer menslievend naar de mensen van de expeditie en de Boeddhistische Moniken die ze tegenkomen. Literatuur in een ontroerende mix van roman, reisverhaal en non-fictie.

Wat een geweldig boek! Eerlijk gezegd heb ik altijd moeite met Grunberg. Het loopt altijd zo verschrikkelijk slecht af met de hoofdpersonen en de zwartgalligheid spat van de bladzijden af. Nu vrijwel niet. Het is luchtig, en humoristisch. In gortdroge stijl vertelt Grunberg hoe de respectabele psychiater Kadoke door de publieke opinie verandert in een Joodse verkrachter. Hij vlucht naar Israel, waar Anat woont op wie hij verliefd is. Zij wil niets van hem hebben maar vriendinnen van haar zien in Kadoke een gebedsverhoring: nu heeft de Eeuwige ervoor gezorgd dat Anat kan trouwen. De moeder heeft nog twijfels en wil voordat het huwelijk gesloten wordt zekerheid hebben over de mannelijkheid van Kadoke (hilarisch deel!). Anat moet kinderen krijgen maar dat lukt niet. Ze ziet hierin een verzoeking van de Eeuwige. Verzoekingen houden niet op in dit boek: Kadoke krijgt een buitenechtelijke relatie en een van de hoofpersonen belandt uiteindelijk in de gevangenis. Het lijkt een tamelijk chaotische klucht te worden. Grunberg zorgt er echter voor dat het allemaal klopt aan het eind. En dat is knap werk, zeker weten.

Een roman van 2 Nederlandse schrijvers, met een zeer controversieel thema: zelfbeschikking. Per hoofdstuk wisselt het verhaal van hoofdpersoon: Thom en Florine. Daardoor zie je goed de verschillende benaderingen en de persoonlijke moeilijkheden. Tegelijkertijd vervallen de schrijvers daardoor in -bij vlagen storende- herhaling en lees je letterlijk hetzelfde, maar dan vanuit de “tegenspeler”. Het juridische dilemma mag duidelijk zijn en je ziet de glijdende schaal naar actieve euthanasie (bij kinderen bijvoorbeeld?). Je begrijpt ook de discussie die momenteel in met name Duitsland erg actueel is. Daar kun je onder geen beding iets regelen voor een vrijwillige dood. Misschien ligt het antwoord ergens in het midden en gaat dit boek beangstigend ver. Een fictieve roman die gebaseerd is op een waargebeurd verhaal en stof tot nadenken dus.

Thomas Verbogt is wat mij betreft de Nederlandse Pascal Mercier: mijmerend filosofische herinneringen of zoals hij het zelf zegt in zijn boek: “Mijn leven bestaat uit een paar scenes waarvan sommige delen met elkaar te maken hadden”.
Zijn halfbroer staart met een witte kerst de tuin in en mijmert: “Het is zo stil dat je de stilte kunt zien”. Zijn broer is bijna niet lijfelijk aanwezig in het boek maar speelt, zo blijkt aan het eind, toch een hoofdrol. Samen met andere markante personen (vooral Kaia met wie de naamloze hoofdpersoon een kind krijgt) wordt het een boek met scenes die zo af en toe samenkomen. Wonderlijk boek.

Is het moeilijk om iets nieuws te schrijven over Napoleon? Zeker. Misschien wel onmogelijk, want los van zijn notities uit zijn tijd, zijn er kilometers aan literatuur over hem geschreven. Wat beweegt Bart van Loo dan om dit toch te doen? De eerste 20 bladzijden van het boek bevatten een motivatie en verantwoording van de schrijver.
Van Loo schetst in een kleine 500 pagina’s een tijdsbeeld en een historische held. Napoleon was een grote schurk die niet onder doet voor Caesar of Hitler. Hij is aan het einde van leven verantwoordelijk voor 3,25 miljoen doden. Het is moeilijk voor te stellen dat een keizer 3500 moslims verzamelt op het strand en afslacht of 175.000 paarden laat sterven in Russische kou. Slagvelden met 160.000 tegen 130.000 mannen, vechtend om een handbreedte ruime, wat alleen maar duizenden doden per veldslag oplevert. Prachtig verhaal van Loo hoe Napoleon als “beschermer van de revolutionaire verwezenlijking steeds meer een imperialistische rover” wordt.
Smeuïgheid volop als hij vertelt over de 2 vrouwen die hij heeft gehad en het gekonkel er omheen. Grote hamvraag is natuurlijk of Napoelon een grootheid was of een doorgedraaide oorlogsgek. Ook daarin is Van Loo vindingrijk. In zijn laatste hoofdstuk (“Propagandist tot in de kist”) concludeert hij een en ander en besluit zijn boek met een citaat van Napoleon zelf en misschien wel het beste slotakkoord: “Elke dag verdampt de herinnering aan mijn tirannie een beetje meer”.

De Markies is een op waarheid gebaseerd verhaal van een Fransman die zijn niet bestaande kolonie aan duizenden mensen wist te verkopen. In de eerste honderd pagina’s is het vooral hilarisch en moet je lachen om het feit dat mensen er met open ogen en oren intrappen. Maar als er vele tientallen sterven tijdens de reis en in de “kolonie” zelf, slaat je gevoel om. Hoe heeft het zo ver kunnen komen dat deze sluwe vos zoveel mensen een rad voor ogen wist te draaien? Schitterend verteld in een tussenvorm van roman en non-fictie.

Thomas Verbogt is wat mij betreft de Nederlandse Pascal Mercier: mijmerend filosofische herinneringen of zoals hij het zelf zegt in zijn boek: “Mijn leven bestaat uit een paar scenes waarvan sommige delen met elkaar te maken hadden”.
Zijn halfbroer staart met een witte kerst de tuin in en mijmert: “Het is zo stil dat je de stilte kunt zien”. Zijn broer is bijna niet lijfelijk aanwezig in het boek maar speelt, zo blijkt aan het eind, toch een hoofdrol. Samen met andere markante personen (vooral Kaia met wie de naamloze hoofdpersoon een kind krijgt) wordt het een boek met scenes die zo af en toe samenkomen. Wonderlijk boek.

Thomas Verbogt is wat mij betreft de Nederlandse Pascal Mercier: mijmerend filosofische herinneringen of zoals hij het zelf zegt in zijn boek: “Mijn leven bestaat uit een paar scenes waarvan sommige delen met elkaar te maken hadden”.
Zijn halfbroer staart met een witte kerst de tuin in en mijmert: “Het is zo stil dat je de stilte kunt zien”. Zijn broer is bijna niet lijfelijk aanwezig in het boek maar speelt, zo blijkt aan het eind, toch een hoofdrol. Samen met andere markante personen (vooral Kaia met wie de naamloze hoofdpersoon een kind krijgt) wordt het een boek met scenes die zo af en toe samenkomen. Wonderlijk boek.

Thomas Verbogt is wat mij betreft de Nederlandse Pascal Mercier: mijmerend filosofische herinneringen of zoals hij het zelf zegt in zijn boek: “Mijn leven bestaat uit een paar scenes waarvan sommige delen met elkaar te maken hadden”.
Zijn halfbroer staart met een witte kerst de tuin in en mijmert: “Het is zo stil dat je de stilte kunt zien”. Zijn broer is bijna niet lijfelijk aanwezig in het boek maar speelt, zo blijkt aan het eind, toch een hoofdrol. Samen met andere markante personen (vooral Kaia met wie de naamloze hoofdpersoon een kind krijgt) wordt het een boek met scenes die zo af en toe samenkomen. Wonderlijk boek.