WIJ ZIJN OPEN, VAN HARTE WELKOM.
BEZORGEN? GEEN PROBLEEM. BESTEL EENVOUDIG VIA ONZE WEBSHOP.

Wat een knap verhaal! Ross schreef dit boek in 1987 en tijd van handelen is 1996. Hij beschrijft computersystemen, waarvan hij toen nog geen weet had. En hij verzint een pandemie: het beta virus, niet wetend dat we er nu middenin zitten. Los van deze 2 wapenfeiten, is het verhaal zelf ook erg goed. Beta-lijders wonen in aparte wijken in doorsnee blokkendozen die allemaal hetzelfde zijn. Op grote computerschermen hebben ze contact met hun eigen contactpersoon. Zo vergaat het Tom die gescheiden wordt van zijn vrouw Loes met wie hij een dochtertje verloren heeft aan het dodelijke virus. Via lugubere gebeurtenissen (o.a. een live op TV uitgezonden strijd van “gezonde”mensen die op beta-lijders mogen jagen) komen ze elkaar weer tegen aan het einde van het boek. Tot op het einde verrassend en spannend. Zeer aangename heruitgave dus.

De voorkant van dit boek herinnert aan de PSP-posters die je in de jaren tachtig van de vorige eeuw overal opgeplakt zag. Het toont de naïeve en vaak ook schijnheilige ideologie van vrijheid. De schrijver verhaalt de geschiedenis van een stel idealisten (de saamhorigheidsgroep) die -hoewel supergoed bedoeld- er niet veel van bakken. Juist doordat de Boer het verhaal beschrijft zonder er een mening over te hebben, pakt dat heel goed uit. Heel veel humor, als ze zingend de natuur in gaan bijvoorbeeld. Of de hilarische taferelen als ze vooraf aan hun sessies een kwartier gaan knuffelen. En als rode draad loopt door het verhaal de liefde van Bernhard en Liza. Liza is getrouwd maar kan geen kinderen krijgen en het lijkt mooi om een ander groepslid (dat is Bernard, die stapelverliefd is op Liza)) als donorvader te vragen. Allemaal onder het mom van die vrijheid, (gelijkheid en broederschap), zou het moeten werken maar aan het einde van het boek ga je als vanzelf melancholisch nee-schudden. Heerlijk boek dat je met een glimlach op elke bladzijde leest.