Voor mij het boek van het jaar. Wat een schitterend, intrigerend, spannend, mysterieus en ontroerend debuut is dit. We maken kennis met Isabel, die in een groot huis woont, alleen. Ze ontmoet af en toe haar broers Hendrik en Louis. En ze heeft een huishoudster Neelke die op haar tenen loopt want Isabel is nogal dwangneurotisch als het om haar huis gaat: niets mag van zijn plek, servies van haar moeder wordt angstvallig bewaakt. Gedurende het hele boek blijft er een mysterieuze mist rondom de persoon van Isabel hangen. Dat wordt slechts voor een deel verklaard en weggepoetst, als Eva (een van de vele vriendinnetjes van broer Louis) bij haar komt wonen. Wat doet Eva hier? Wat wil ze? Heel langzaam ontstaat er een toenadering tussen die twee en zelfs meer dan dat. Maar wat nu? En waarom slaat Isabel helemaal door en jaagt ze Eva zelfs weg als ze ontdekt dat Eva lepeltjes en servetten steelt? Ontwapenend en emotioneel ingetogen geschreven, waardoor je geen letter wilt missen. Groots!