Dit boek vertelt het verhaal van Salama, een 18-jarige farmaciestudente in Syrië. Als de revolutie uitbreekt verliest ze haar familie, en wordt ze als vrijwilliger in het ziekenhuis al gauw gedwongen om chirurgische ingrepen te doen. Het is het rauwe verhaal van een land in oorlog, van de verschrikkingen die onschuldige mensen ondergaan. Dit wordt tot in detail beschreven; je kunt niet stoppen met lezen terwijl je eigenlijk liever wegkijkt omdat het zo afschuwelijk is. Heel eerlijk weet de schrijfster te omschrijven wat onderdrukking doet met mensen. Het is een verhaal over gebrokenheid, kracht, maar vooral hoop en liefde. Een prachtige romance bloeit op tussen de puinhopen van de stad en je blijft tot de laatste bladzijde gespannen of het verhaal een goed einde zal hebben. Dit citaat uit het boekt omschrijft mooi waar in het verhaal hoop uitgehaald wordt: “Elke citroen zal een nakomeling voortbrengen en de citroenen zullen nooit uitsterven.”