Susan Taubes schreef welgeteld 1 boek. Dit boek, dat in 1969 uitkwam. 1 week na verschijnen pleegde de Amerikaans-Hongaarse schrijfster zelfmoord. Het boek werd direct uit de handel gehaald en raakte totaal in de vergetelheid. Nu, meer dan 50 jaar later wordt het opnieuw uitgegeven. Het boek is met niets anders te vergelijken: dromen en werkelijkheid gaan -al dan niet geruisloos- in elkaar over, heden en verleden buitelen over elkaar heen. En je blijft (toch) geboeid. En het is zulke hoogstaande mooie literatuur met zinnen als: “Ze probeerde te geloven dat ze niet bij Ezra wegging omdat ze verslagen was, maar omdat ze hun beider nederlaag in dit huwelijk afwees, al was er niet meer van haar over dan de kracht van deze afwijzing”. Weergaloos en haar tijd ver vooruit.