De titel deed me vermoeden dat dit een venijnig feministisch manifest in novelle-vorm zou zijn. Mijn vooroordeel moest ik beschamend laten varen. Wat een leuk kleinood! Vier vrouwen, nogal verschillende van aard, leven samen. Armoedig, hongerloontjes van banen waarin ze denigrerend en seksistisch behandeld worden, maar de vriendschap houdt hen staande. Ze maken van niets (paar kaarsjes en sneetje brood) een feest en steunen elkaar door dik en dun zonder elkaar te sparen… Met humor geschreven en toen ik las dat dit in Zweden in 1908 (!) was uitgekomen kon ik het bijna niet geloven. Hoewel het schrijnend is dat de man/vrouw verhouding helaas tijdloos is: koesteren zulke boeken!