De auteur is rechter in Den Haag en dit is haar 2e boek. Lees de flaptekst niet want dan weet je de helft al van het verhaal. Mocht je het wel lezen: blijft nog steeds een mooi boek. De hoofdpersonen zijn Mira (moeder) en Vera (dochter). Ze leven los van iedereen, Mira houdt op het ziekelijke af iedereen bij Vera vandaan. Ze lijkt overbezorgd voor haar, ook weer: bij het ziekelijke af. Waar mogelijk beschermt ze Vera voor de buitenwereld. Als kind moet Vera vaak naar het ziekenhuis, waarna Mira met haar weer verhuist. Vera ontgroeit haar moeder (haar vader werd het huis uitgezet zodra ze zwanger was) en gaat graven in haar jeugd. Waarom was ze zo vaak ziek? Waarom moesten ze zo vaak verhuizen? In een onderkoelde stijl lost ze samen met haar therapeut de raadsels op en knoopt haar levensdraadjes weer aan elkaar. Knappe schrijfstijl.