Talar is een vluchtelinge, woonachtig in Moerkapelle en later in Scheveningen. Samen met haar moeder  is ze gevlucht vanuit Iran. Het is een dicht op de huid geschreven autobiografische roman. Zelden heb ik de 2e generatie problematiek van vluchtelingen zo helder voorgeschoteld gekregen als in dit boek. De personages zijn levensecht, het is een prachtverhaal dat heel rustig opgebouwd wordt naar een escalerende ruzie met haar moeder. Doordat je gedurende het hele boek meeleeft en -voelt met het wel en wee van broers, zussen, tantes, buurvrouwen en geliefdes, begrijp je precies wat er gebeurt als het Talar allemaal te veel wordt. Ze kan het trauma van haar moeder en dat van haarzelf niet tegelijk verwerken. Zeer ontroerend, knap en heftig tegelijk.