Kinderboeken tips

Gladdiness is een alleskunner (cabaretier, scenarioschrijver etc.). Inmiddels over de zestig, verstaat hij de kunst om in de hoofden van twee tienermeiden te gaan zitten. Giechelend jongens een cijfer geven als ze op Tienerrail gaan. Kamperen, met z’n tweetjes in de tent, geweldig! Dus niet. Want Liedewij MOET gewoon terug naar huis, want het graf van haar opa wordt geruimd. Haar opa was haar alles. Ze ziet zelfs zijn sigaar in de lucht… Zo leren we haar kennen en de waanbeelden (voor haar zeer reëel!) dringen ze steeds verder aan haar op. Beklemmend en zwaar is het thema maar tegelijkertijd maakt zij zich niet druk, zelfs niet over spreekbeurt. En toch blijft ze ook het gevoel houden dat ze iedereen (inclusief haarzelf) aan het kwijtraken is. Terecht dat achterin het boek info staat over zelfmoordpreventie. Je wordt er dan niet blij van, maar het is toch goed dat dit soort boeken worden geschreven.

Een levensgevaarlijk boek. Ik heb het geluisterd in de auto en moest regelmatig schaterlachend over mijn stuur hangen. Nogal gevaarlijk dus. Maar als de directeur van de dierentuin zijn liefdesbrief moet redden en daardoor terecht komt bij de luipaarden en door een gorilla door elkaar wordt geschud, is dat natuurlijk ook niet heel relaxt. De kinderen van een bijzondere school (speciaal onderwijs) onderzoeken met elkaar wie de school heeft onder laten lopen en waarom? De lieve juf Jennings? Of de directeur die wel heel erg graag en veel koffie wil drinken met juf Jennings? Ze krijgen hulp van een politie-agent, die in een operatieschort in het ziekenhuis ligt (hij keek niet uit tijdens de verkeersles). Hij is zo onder de indruk van hun verhaal dat hij meteen met hen meegaat. Daar zijn de kinderen blij mee en nemen de uit het schort puilende blote billen die ze van hem zien, maar voor lief. Het was wel even schakelen (Dicker schrijft normaliter dikke thrillers) maar het is een hilarisch kinderboek geworden.