Het derde boek van Angela Marsons is wederom knap en verrassend. De beste thrillers zijn eigenlijk geen thrillers. De personages, de verhaallijnen, de verrassende wendingen en het literaire niveau zorgen er dan voor dat het veel meer wordt dan een ‘wie heeft het gedaan” verhaal. En dat gebeurt hier! Wat leef je mee met Kim, de ruwe bolster die met haar hele hart twee meisjes van negen wil redden van hun ontvoerders. Op een punt in het verhaal dacht ik even: dat is wel heel toevallig en vergezocht (de tip van Helen), maar dat valt aan het einde van het boek weer helemaal op zijn plaats en klopt alles perfect. Schitterend, aanrader dus.