Dit boek behoort -mede door de verfilming ervan- tot de best verkochte boeken in Nederland. Dat is geen aanbeveling en soms zelfs een waarschuwing. Maar het maakte me toch erg nieuwsgierig en ben blij dat ik het nu gelezen heb. Het is namelijk een prachtig, deels autobiografisch boek. De belangrijkste verhaallijn is die van Lily, die huiselijk geweld mee heeft gemaakt: haar vader mishandelde haar moeder, maar haar moeder wilde nooit scheiden. Ze begreep dat nooit. Maar nu krijgt ze zelf een man, waarvan ze zielsveel houdt, maar hij blijkt ook losse handjes te hebben. Ze vergeeft hem maar als het nogmaals gebeurt, ben ik weg.. maar ze laat het te ver komen. Ze schetst zo goed het dilemma waar je mee te maken krijgt (de man van je leven verlaat je niet zo maar… je moet toch iemand vergeven kunnen… en ga zo maar door). Daarnaast schrijft ze zonder vals sentiment  over de (hulp van) vriendinnen, het verdriet en de hoop. Zeer geloofwaardig en zeker niet alleen voor tieners geschikt. De film kan nooit mooier zijn dan dit, dus die ga ik niet kijken.