Met Pachinko brak de Amerikaans-Koreaanse Min Jin Lee door. Han is het boek dat ervoor verscheen en dus eigenlijk haar debuut is. En het is zeker zo goed. Lee blijft dicht bij haar roots want het verhaal gaat over Koreanen die leven en werken in Amerika. Het is een boek om in te wonen: af en toe werken en andere verplichtingen doen, maar dan snel weer naar huis. En wat een verhaal! Hoofdpersoon Han keert werkeloos terug naar haar ouderlijk huis, waar ze letterlijk door haar vader het huis uit wordt geslagen. Ze gaat naar haar vriend, die echter met 2 Koreaanse dames in bed ligt. Berooid van geluk en geld trekt ze bij een vriendin in om haar leven weer op de rit te krijgen. Dit lukt moeilijk omdat ze wonderbaarlijke keuzes maakt. Net als het allemaal wat (te) soap-achtig dreigt te worden, trekt Lee een prachtige flashback uit de kast over haar ouders, met name over haar strenggelovige moeder die op een zangkoor zit. De dirigent maakt misbruik van haar, wat de doortastende Han later rechtzet. Het verhaal dendert door en laat je na 633 bladzijdes dakloos achter, op zoek naar een ander huis. Maar deze leeservaring zal je niet snel vergeten.