Integer, mooi boekje. Links op elke pagina lezen we de letterlijke rapportage van de verplegenden rondom haar dementerende vader. Dat is heftig: verbaal agressief naar het personeel, de dilemma’s van toedienen van medicatie, het niet aanspreekbaar en continue vergeetachtig zijn en uiteindelijk de stervensfase. Voor velen die een dierbare hebben met deze gruwelijke ziekte, heel herkenbaar. Maar -hoe gruwelijk ook- hier staan geen nieuwe dingen voor de lezer. Het boekje maakt het persoonlijk door alle rechterpagina’s waar Anne-Gine als dochter steeds een persoonlijke noot plaatst. Hoewel het soms maar een paar zinnen zijn en daardoor het boekje letterlijk wat magertjes maakt, zijn het wel zeer mooie emotionele en informatieve zinnen waarin we haar vader en haar als dochter leren kennen. Een integere verwerking van jaren van worstelen met volksziekte nummer 1.