Na 23 jaar komt eindelijk weer een nieuwe roman uit. Zijn eerste roman uit 1998 kwam vorig jaar pas uit in Nederlandse vertaling en zijn meesterwerk “Engelen vallen langzaam” is ook al weer lang geleden. Zijn reeks van 10 autobiografische boeken en een aantal non-fictie boeken maken zijn oeuvre compleet. “De Morgenster” slaat zowel op de duivel als Jezus, zo zegt een van de hoofdpersonen. In elk geval is het een heldere verschijning boven een stadje in Noorwegen. In de verhalen zien vrijwel alle hoofpersonen (Arne, Kathrine, Emil, Solveig, Turid, Iselim, Egil en Vibeke) de heldere ster aan de hemel staan maar hun wel en wee, de gedetailleerd beschreven angsten, wensen, grillen, haat- en liefdegevoelens lijken in eerste instantie niets met elkaar te maken te hebben. Het zijn bijna op zichzelf staande novelles, verteld zoals Knausgard ze alleen kan vertellen. Er zijn maar weinig schrijvers waar ik geen zin van wil missen omdat ze heerlijk mooi en verrassend zijn. En de Ster. Wat het ook is: het is begonnen!