Het derde boek van Faggiani bevat wederom veel prachtige beschrijvingen van de natuur. Elk verhaal dat deze Italiaan schrijft is gesitueerd in prachtige buitenplaatsen. Zijn vorige boek was boek van de maand bij DWDD, net voordat het programma stopte. Het zorgde voor zijn doorbraak in Nederland. Door de thematiek (Held van Olympische spelen in Stockholm in 1912) was dat destijds wellicht niet aansprekend voor iedereen, maar dit nieuwste boek is dat zeker wel. Het beschrijft thema’s als universele vriendschap, morele dilemma’s, hopen tegen beter weten in. Of je het wilt of niet: we krijgen er allemaal mee te maken. Het is zo mooi om te lezen hoe de hoofbejaarde professor Filippo Cavalcanti, die leeft volgens vastgeroeste regels, pagina na pagina losweekt uit zijn cocon van starre normen en waarden. Dat komt door de oorlog, waarin hem wordt opgedragen om kunstschatten voor de Duitsers veilig te stellen. Hij moet kiezen voor het goede en niet wat hem door overheden wordt opgedragen. Maar nog meer komt het door de ontmoeting met de jongeman Quintino, die voorstelt om alle schatten (o.a. een historische grafkist genaamd “De jongen die met de wolken speelde”) in een vrachtwagen te laden en er vandoor te gaan. De botsende karakters, het avontuur dat ze tegemoet gaan en de uiteindelijke berusting van beide mannen maakt het een ontroerende roman, aansprekend voor iedereen. Een boek over de W.O. II met een geheel eigen invalshoek.