Het gaat niet goed met Evi. Ze gaat naar de hoogste flat in Utrecht en nodigt haar vader en beste vriendin Houda uit om daarnaar toe te komen. Beiden vrezen voor Evi’s leven. De laatste scene uit het boek volgt dan bovenop de flat. Wat er aan voorafgaat is al net zo beklemmend: de ingewikkelde relatie van Rudolf met zijn dochter Evi en zijn zoon Bram (prachtig op de voorkant van het boek toen het leven nog simpel was), de schijnheiligheid van de politiek en de diverse verborgen agenda’s van alle betrokkenen. Martijn Simons is nog niet zo bekend maar dat gaat -wat mij betreft- snel veranderen als hij zo blijft schrijven.