Het is onvoorstelbaar hoe onze hoofdpersoon Alex zich hoopvol staande houdt in dit boek. Ze leeft samen met Simon maar als ze zijn auto in de prak rijdt en vervolgens samen met een feestvierder het zwembad  in springt, zet hij haar op straat. Ze heeft hem wijsgemaakt  dat ze een eigen appartement heeft maar de werkelijkheid is dat ze geen huis, geen geld en geen baan heeft. Wel heeft ze de sterke neiging tot kleptomanie en alcoholisme. En tegen beter weten (nou ja ze weet niet zoveel eigenlijk) blijft ze hopen op betere tijden. Ze maakt zichzelf wijs dat Simon haar vast wel wil terugzien na een week. Ze moet “even” zeven dagen overbruggen. En als ze dan bij Simon komt tijdens zijn feest dan…  In en in triest maar bij vlagen is het leuk geschreven verhaal ook hilarisch. Leest als een trein zonder flashbacks (ook wel eens fijn).