De Braziliaanse Micheliny Verunschk is in haar thuisland een bekend auteur, hier in Nederland gaat dat nog komen. Spix en Martius zijn twee bekende historsche figuren uit Duitsland; alles over hen is te vinden op internet en hun wetenschappelijke reis naar Brazilië vormt de basis voor dit boek. Want naast  6.500 planten, 2.700 insecten, 85 zoogdieren, 350 vogels, 150 amfibieën en reptielen en 116 vissen  brachten zij ook vijf Indianenkinderen mee naar München. En daar gaat het fout. De kinderen zouden verlost worden uit hun “erbarmelijke” omstandigheden, want in de praktijk betekent dat ze mens-onterend ontvoerd worden. twee kinderen sterven onderweg, twee blijven leven, maar sterven ook op 11 en 12-jarige leeftijd. Vanuit het perspectief van het meisje Ine-e wordt het eerste deel beschreven. Hartverscheurend. Maar na de dood van de kinderen leeft hun ziel nog door in (de brul van) de Jaguar. Een prachtig, zinnebeeldig sprookje met een levensgrote waarheden als: “En het was waarlijk zo’n luide brul dat het, touw voor touw, de trossen kon verbreken die de geesten van haar volk aan die plek hadden vastgeketend.” Een emotionele aanklacht tegen een vergeten geschiedenis.