“Mensen raken nooit uitgepraat over een klein bloedbad, terwijl ze zijn nooit bezig met het onrecht in de wereld” lezen we op 228, als we net de onthutsende ontknoping hebben gelezen van dit magnifieke boek. Het is een met veel humor geschreven boek terwijl de inhoud best heftig is soms. Zo maken we kennis met Ode en Victorien die negen jaar samen zijn, hetgeen bruut verstoord wordt door kanker in de borst van Ode. Ode had altijd als wens een camping te gaan beginnen. Victorien heeft daar helemaal niets mee maar als een soort eerbetoon aan Ode koopt ze toch een camping. De zussen van wie ze de camping koopt blijven er wonen. We leren de gasten kennen die er komen met al hun bagage (letterlijk en figuurlijk). Het lijkt (lijkt!) een dun verhaal en is het een humoristische zomervakantieboek voor op de camping (…) Toch lees je al wat heen wijzingen naar een verrassend eind.