Dun boek, maar de boodschap is er niet minder om. Een man met geld en een baan die hem meer dan volledig in beslag neemt, besluit om naar een meertje te gaan. Daar ontmoet hij Karl, een allervriendelijkst persoon, die hem uitnodigt om samen te zwemmen en vervolgens thuis bij hem te eten en een middagdutje te doen. Door de gesprekken die ze hebben, concludeert de hoofdpersoon al snel; Karl kent hem in een uurtje beter dan de mensen op kantoor waar hij jaren mee omgaat. Hij ;leert door de filosofische gedachtes (“Geef elke dag de kans om de mooiste dag van je leven te worden”) en goede tips (“niets doen moet je leren”) een heel ander te worden. En Karl laat hem zien dat je altijd zakjes met geluksmomenten hebt, ook al heb je een ongeneeslijke immuunziekte (zoals Karl). Ontroerend mooi, alleen jammer dat het zo dun is, ik verlang na dit debuut naar zijn volgende boek.